Kuantum bilgisayarlar, kuantum mekaniği etkilerinden yararlanarak bilgi işleyen hesaplama sistemleridir. Bu bilgisayarlar, bilgileri ikili durumların (0 veya 1) aksine, farklı durumların bir karışımında depolayabilen kübitlere (yani bitlerin kuantum eşdeğeri) dayanır.
Kuantum bilgisayarlar, bazı hesaplama ve optimizasyon problemlerini klasik bilgisayarlara göre daha hızlı ve daha etkili bir şekilde çözebilse de, aynı zamanda doğası gereği hatalara daha yatkındır. Bunun nedeni, kübitlerin çevrelerinden gelen gürültü olarak da bilinen bozulmalardan kolayca etkilenebilmeleridir.
Google Quantum AI yüzey kodu için yeni geliştirme yapıyor
Son on yıllarda, kuantum mühendisleri ve fizikçiler, gürültüyle ilgili hataları düzeltmek için kuantum hata düzeltme (QEC) teknikleri olarak da bilinen yaklaşımlar geliştirmeye çalışmaktadır. Bu kodlardan bazıları küçük ölçekli testlerde umut verici sonuçlar elde etse de, bunları gerçek devrelere güvenilir bir şekilde uygulamak genellikle zordur.
Google Quantum AI araştırmacıları, yakın zamanda, iyi bilinen bir QEC tekniği olan yüzey kodunun üç farklı dinamik devre kullanılarak nasıl uygulandığını göstermiştir. Nature Physics’te yayınlanan makaleleri, yüzey kodunun gerçek dünyadaki uygulamaları için yeni olanaklar sunuyor ve daha güvenilir kuantum bilgisayarlarının geliştirilmesine katkıda bulunabilir.
[bkz url= https://www.techinside.com/amazon-ve-flipkart-tuketici-kredisi-teklifleri-sunuyor/]
Makalenin ilk yazarlarından Matt McEwen verdiği demeçte: “Kuantum bilgisayarların güvenilir bir şekilde çalışması için, kaçınılmaz olarak ortaya çıkan hataları düzeltmenin bir yoluna ihtiyaçları vardır. Buna QEC denir ve hataya dayanıklı kuantum bilgisayarları oluşturmak için olmazsa olmazdır. Ancak QEC’yi uygulamak önemli bir zorluktur çünkü hata tespit ve düzeltme devreleri karmaşıktır ve son derece hassas işlemler gerektirir” dedi.
McEwen ve meslektaşlarının uyguladığı yüzey kodu, geçmişte kapsamlı bir şekilde incelenmiş ve test edilmiştir. Bu kod, kübitleri 2 boyutlu bir ızgara üzerinde düzenleyerek ve hataları tekrar tekrar kontrol ederek, sistemde depolanan kuantum verilerini bozmadan hataları tespit edebilen testler gerçekleştirerek çalışır. McEwen: “Daha önce, dinamik devreler olarak adlandırdığımız yüzey kodunu uygulamanın birden fazla yolu olduğunu gösteren bir teori önerisi üzerinde çalışmıştım. Özellikle, bu çalışma, yüzey kodunun farklı güçlü ve zayıf yönleri olan üç farklı uygulama varyasyonu öneriyordu” dedi.
Bu yeni çalışma, McEwen’in üç farklı dinamik yüzey kodu uygulamasının uygulanabilirliğini teorik olarak gösteren önceki çalışmasını temel almaktadır. McEwen’in analizleri, bu uygulamaların deneysel ortamlarda gözlemlenen karmaşık hata mekanizmalarına daha iyi uyum sağlayacağını öne sürmüş, ancak gerçek dünya koşullarında çalışacaklarını kesin olarak kanıtlamamıştır.