Hafif, güçlü lityum iyon piller elektrikli araçlara geçiş için hayati önem taşıyor ve lityuma yönelik küresel talep önümüzdeki 25 yıl içinde hızla artacak. 29 Mayıs’ta Nature Sustainability’de yayınlanan Kaliforniya Üniversitesi, Davis’ten yeni bir analiz, yeni madencilik operasyonlarının ve pil geri dönüşümünün bu talebi nasıl karşılayabileceğini inceliyor. Araştırmacılar, geri dönüşümün tedarik kısıtlamalarını hafifletmede büyük bir rol oynayabileceğini buldu.
Pil geri dönüşümü lityum kaynaklarının sürdürülebilirliğini etkiliyor
UC Davis’te Çevre Mühendisliği alanında Ray B. Krone bağışlı profesör ve makalenin kıdemli yazarı Alissa Kendall: “Piller lityuma olan talebin muazzam bir yeni kaynağıdır” dedi. Kendall, lityumun nispeten yaygın bir mineral olduğunu ve yaklaşık 10 yıl öncesine kadar talebin nispeten küçük ve istikrarlı olduğunu, az sayıda madenin dünyanın arzını sağladığını söyledi. Elektrikli araçların benimsenmesi devam ettikçe, lityuma yönelik küresel talep önemli ölçüde arttı. Sadece 2022 ile 2023 arasında %30 oranında artış yaşandı ve bu durum pil geri dönüşümü konusunun önemini artırdı.
Makalenin ilk yazarı olan lisansüstü öğrencisi Pablo Busch, önceki araştırmaların, yer altında olduğu bilinen talebe kıyasla önümüzdeki 30 yıldaki kümülatif talebi tahmin etmeye odaklandığını söyledi. Ancak yeni bir lityum madeni açmanın, üretime başlaması 10 ila 15 yıl sürebilecek potansiyel olarak milyar dolarlık bir yatırım olduğunu söyledi. Yeni madencilik önerileri, çevre düzenlemeleri ve yerel muhalefet nedeniyle ertelenebilir veya iptal edilebilir. Pil geri dönüşümü, bu süreci öne çıkarabilir.
Çıkarım kolaylığına göre üç ana kullanılabilir lityum kaynağı var: derin yeraltından tuzlu su; kayalar; ve tortul killer. Dünyadaki lityumun yarısı şu anda çoğunlukla kayadan çıkarıldığı Avustralya’dan geliyor. Güney Amerika’nın bazı kısımları ve Amerika Birleşik Devletleri’nde jeotermal alanlarda ve petrol sahalarında lityum açısından zengin tuzlu su bulunur ve Amerika Birleşik Devletleri’nde ayrıca lityum içeren kil bulunur. Dördüncü lityum kaynağı ise eski pillerin geri dönüştürülmesidir. Kendall, bunun madenciliğe kıyasla hala nispeten pahalı bir süreç olduğunu söyledi.
Busch ve Kendall, değişen talep senaryoları altında yeni lityum madenleri açma ihtiyacının zamanla nasıl değişeceğini modellediler. Yüksek talep senaryosu altında, 2050 yılına kadar 85 kadar yeni ve ek lityum yatağının açılması gerekeceğini öngördüler. Ancak bu, piyasayı daha küçük pillere ve kapsamlı küresel geri dönüşüme iten politikalar yoluyla önemli ölçüde azaltılabilir ve 15 kadar az yeni madene düşürülebilir. Bu durumda pil geri dönüşümü önemli bir faktör olabilir.
