Zihni bilgisayara aktarmak konusu günümüz bilimkurgu filmlerine konu oluyor. Peki teorik olarak mümkün olan bu yöntem, ne zaman gerçek olabilir?
Fiziksel bedenimiz öldükten sonra zihnimizin başka bir biçimde yaşayabileceği fikri, 1950’lerden beri bilimkurguda tekrar eden bir tema oldu. Black Mirror ve Upload gibi yeni televizyon dizilerinin yanı sıra bazı oyunlar, bu fikre olan hayranlığımızın devam ettiğini gösteriyor. Kavram zihin yükleme olarak biliniyor.
2016’da BBC Horizon, The Immortalist adlı bir programı gösterdi. Bu programda bir Rus milyoner, sonsuza dek yaşamak için zihnimizi bir bilgisayara yüklememizi sağlayacak bir teknoloji yaratmak için sinirbilimciler, robot yapımcıları ve diğer uzmanlarla çalışma planlarını açıkladı.
O zaman, kendinden emin bir şekilde bunun 2045 yılına kadar başarılacağını tahmin etmişti. Bu pek olası görünmüyor, ancak insan beynini daha iyi anlamak ve potansiyel olarak onu taklit etme veya yeniden üretme yeteneği için küçük ama önemli adımlar atıyoruz.
Tam beyin öykünmesi, zihin yüklemeye giden potansiyel yollardan biri. Beynin ve faaliyetinin ayrıntılı taramaları, bir kişinin biyolojik beynini ve potansiyel olarak zihnini bir bilgisayarda çoğaltmamıza izin veriyor.
Çeşitli yaklaşımlar
En umut verici teknik, korunmuş bir beynin yapısının, örneğin elektron mikroskobu tekniği kullanılarak ayrıntılı olarak taranacağı “tara ve kopyala” tekniği. Bu, beynin çalışan bir kopyasını üretmek için gereken verileri toplayacak.
Öyleyse, tüm beyin öykünmesinin ve potansiyel olarak zihin yüklemesinin başarılması ne kadar olası? 2008’de yayınlanan bir raporda, Oxford Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, tüm beyin emülasyonunu ” müthiş bir mühendislik ve araştırma sorunu , ancak iyi tanımlanmış bir hedefi var gibi görünen ve öyle görünüyor ki, mevcut tahminlerle elde edilebilecek” olarak tanımladı.
Bununla birlikte, diğerleri altta yatan varsayımlara ve özellikle iki temel ilkeye şüpheyle yaklaşıyor. Tüm beyin öykünmesi önermesinin merkezinde, zihnin vücuttan ayrılması yer alıyor.
Zihin yükleme aynı zamanda zihnin, beynin yaptıklarının bir sonucu olduğunu varsayıyor. Zihnimiz ve özellikle bilincimiz, genellikle biyolojik beynin bir işlevinden daha büyük ve daha geçici bir şey olarak kabul ediliyor. Bu tartışma, tüm beyin öykünmesi ve zihin yüklemenin felsefi ve bilimsel zorluklarının akademisyenler tarafından aktif olarak tartışıldığı, ancak halk arasında bu tartışmanın yaşandığına ve çözülmediğine dair neredeyse hiç farkındalık olmadığı anlamına geliyor.
