Çığır açan bir NASA uzay aracı, evden 17 yıl uzakta kaldıktan sonra Dünya’ya dönüyor. NASA’nın STEREO (Güneş Karasal İlişkiler Gözlemevi) misyonunun yarısı olan STEREO-A, Florida’daki Cape Canaveral Hava Kuvvetleri İstasyonu’ndan 25 Ekim 2006’da fırlatılmasından bu yana ilk kez gezegenimizi ziyaret ediyor.
STEREO-A, STEREO-B uzay aracını da içeren çift uzay aracı görevinin öncü bileşeni. Bu, güneşin çoklu perspektifli veya “stereoskopik” bir görüntüsünü yakalayan ilk görevdi. STEREO görevi, iki uzay aracının yörünge yollarında 180 derecelik bir ayrım elde ettiği, güneşin karşı taraflarında pozisyonlar aldığı ve insanlığa yıldızımızın ilk bakışını tam bir küre olarak sunduğu Şubat 2011’de de tarih yazdı. Başlıklarına benzer şekilde, STEREO-A’nın “A”sı “önde” ve STEREO-B’nin “B”si “arkada” anlamına geliyor.
STEREO program bilim adamı Lika Guhathakurta yaptığı açıklamada, “Bir seferde güneşin sadece bir tarafını görüyorduk.” dedi. “STEREO o ipi kırdı ve bize güneşi üç boyutlu bir nesne olarak görmemizi sağladı.”
STEREO görevi, 17 yıl önce Dünya’dan ayrıldığından beri bir dizi başka bilimsel başarıya ulaşmıştı ve her iki uzay aracı da STEREO-B, planlanan bir sıfırlamanın ardından 2014’te görev kontrolüyle temasını koparana kadar uzay manzaraları sağlıyordu (B’nin görevi resmi olarak 2018’de sona erdi). Ancak STEREO-A, yurttaşını kaybetmesinden bu yana Dünya ile temas halinde kaldı ve bu kısa eve dönüş, rehavet anlamına gelmiyor.
Bunun yerine, uzay aracı ziyareti sırasında bazı yeni NASA görevleriyle bir araya gelecek.
STEREO-A, Güneş ve Heliosferik Gözlemevi (SOHO) ve NASA’nın Güneş Dinamikleri Gözlemevi (SDO) ile güneş görüşünü sentezleyerek, tıpkı STEREO-B’de olduğu gibi, ev sahibi yıldızımızın stereoskopik bir 3D resmini bir kez daha sağlayacak. STEREO-A’nın ziyareti sırasında Dünya’dan uzaklığını değiştireceği gerçeği, aynı zamanda farklı boyutlarda güneş özelliklerinin manzaralarını sunabileceği anlamına geliyor. Bu, milyon mil genişliğinde görüş alanına sahip bir teleskopun odağını değiştirmek gibi olurdu.
Bu, araştırmacıların hayati güneş ölçümleri yapmasına, güneşin aktif bölgelerini tanımlamasına ve hatta güneş lekelerinin altında yatan karmaşık manyetik yapılar hakkında 3D bilgi edinmelerine olanak tanımalı. Bu yapılar genellikle 2D görüntülerle çalışma için kullanılamaz.
Ayrıca, STEREO-A’nın bu ziyareti, güneş fizikçilerinin güneşle ilgili uzun süredir devam eden bazı gizemleri çözmelerine yardımcı olabilir. STEREO proje bilim adamı Terry Kucera, “Koronal döngülerin sadece optik yanılsamalar olabileceğine dair yakın zamanda bir fikir var.” dedi.
Bu, bazı bilim adamlarının güneşten çıkan devasa plazma bantlarının sınırlı görüş açılarımızın, gerçekten sahip olmayabilecekleri şekillere sahip olduklarını öne sürmelerini ifade ediyor. Kucera, “Onlara birden fazla açıdan bakarsanız, bu daha belirgin hale gelmelidir.” diye ekledi.
STEREO-A, hafta sonu Dünya’yı uçururken sadece görsel veri toplamayacak. Uzay aracı ayrıca koronal kütle fırlatmaları (CME’ler) adı verilen yıldızımızdan patlamalar hissedecek.
Uzaya fırlatıldığında, bu devasa yüklü parçacık tüyleri Dünya’nın yörüngesindeki uyduları bozabilir, gezegendeki radyo sinyallerine müdahale edebilir ve hatta güç altyapısına zarar verebilir. CME’lerin, Dünya’ya ulaştıktan sonra hasara veya bozulmaya neden olup olmadıkları açısından etkisi, yanlarında taşınan manyetik alanlar tarafından belirlenir. Yüklü parçacıklar güneş ve Dünya arasındaki 93 milyon mil (150 milyon kilometre) alanı geçerken bu alanlar önemli ölçüde değişebilir.
Bilim adamları CME’lerin ve manyetik alanlarının modellerini oluşturabilirler, ancak gözlemler tek bir uzay aracından geldiğinde bu modeller sınırlı. New Hampshire Üniversitesi profesörü ve STEREO-A’nın enstrümanlarından birinin baş araştırmacısı Toni Galvin, “Kör adamlar ve fil hakkındaki benzetme gibi. Bacakları hisseden ‘ağaç gövdesi gibi’ diyor ve kuyruğu hisseden ‘yılan gibi’ diyor” dedi. “Şu anda CME’lerde sıkışıp kaldığımız şey bu, çünkü genellikle onu ölçen yan yana sadece bir veya iki uzay aracımız var.”
Gezegenimizin yanından uçmadan önceki aylarda, STEREO-A Dünya’ya yönelik CME’ler hakkında veri topluyor ve gezegenimizin çevresinden tekrar ayrıldıktan sonra aylarca bunu yapmaya devam edecek.
NASA gemisi gezegenimize son yakın olduğunda, 2006’da güneş “güneş minimumu” adı verilen bir aşamadaydı. Bu, az aktivite ve az güneş lekesi ile nispeten sessiz bir aşamada olduğu anlamına geliyor.
Buna karşılık, güneş STEREO-A , geçtiğimiz günlerde 2025’te zirve yapması gereken kabaca 11 yıllık döngüsünde maksimum güneş dönemine yaklaştığını gördü.
Kucera, “Güneş o noktada çok sessizdi! Verilere bakıyordum ve ‘Ah evet, o aktif bölgeyi tanıyorum’ dedim. Bir tane vardı ve inceledik.” dedi ve “Tamam, o kadar da kötü değildi ama yakındı.” şeklinde ekledi.
Bu, STEREO-A’nın yaklaşık 17 yıl öncesine göre “temelde farklı” bir yıldız deneyimleyeceği anlamına geliyor. Guhathakurta, “Bundan kazanılacak çok fazla bilgi var” diyerek sözlerini tamamladı.
