Berlin Teknik Üniversitesi’nde öğretim üyesi olan Dirk Schulze-Makuch, Mars örneğindeki gibi; dünya dışı yaşamı keşfederek şanslı olabileceğimizi, ancak istemeden yok ettiğimizi söyleyerek sansasyonel bir iddiada bulundu.
Curiosity gezgininden önce NASA, 1970’lerin ortalarında Viking programını başlatmıştı ve Mars yüzeyine iki iniş aracı göndermişti. Görev, zamanının ötesinde, gezegenin yüzeyinin ilk bakışlarını insanlığa sunmayı başardı. Sadece bu değil, misyon aynı zamanda yaşamın göstergelerini ortaya çıkarmak amacıyla toprağının biyolojik analizini de gerçekleştirdi.
Misyondaki bulgular, önemli su akışlarının etkileriyle tutarlı olan çok sayıda jeolojik oluşum içeriyordu. Gezegendeki yanardağları ve üzerindeki yamaçlar, Hawaii’dekilere, daha önce yağmura maruz kaldıklarında ipuçlarına çok benziyordu.
İniş yapanlar ayrıca, başlangıçta Dünya’dan kontaminasyon olduğuna inanılan az miktarda klorlu organik madde tespit etti. Bununla birlikte, sonraki Mars misyonları, klorlu bir formda olmasına rağmen, Mars’ta doğal organik bileşiklerin varlığını doğruladı.
Viking deneylerinden biri, toprak örneklerine su eklemeyi içeriyordu. Kızıl Mars toprağına besin maddeleri ve radyoaktif karbon (karbon-14) ile aşılanmış su sokuldu. Hipotez, Mars’ta potansiyel mikroorganizmalar olsaydı, besinleri tüketeceklerini ve gaz olarak radyoaktif karbon salacaklarını belirtti. İlk sonuçlar bu radyoaktif gazın emisyonunu gösterdi, ancak kalan sonuçlar yetersiz kaldı.
Schulze-Makuch, bu potansiyel mikropları ezmiş olabileceğimizi ve onların ölümüne yol açabileceğini öne sürüyor.
Perseverance Rover, Mars‘taki Jezero Krateri‘nde organik bileşiklerin kanıtlarını buldu. Bu, Mars‘ın bir zamanlar hayata ev sahipliği yaptığını kesin olarak kanıtlamasa da sonuçlar, Dünya’nın komşusu üzerindeki “yaşam için temel yapı taşları” için şaşırtıcı derecede…
“Viking deneylerinin çoğu, şaşırtıcı sonuçları açıklayabilecek toprak örneklerine su uygulanmasını içeriyordu. Belki de etiketli salım deneyleri için toplanan varsayılan Mars mikropları bu miktarda suyla başa çıkamadı ve bir süre sonra öldü.” diye yazdı Big Think’teki bir sütunda.
İnsanlık, gezegenler arası bir tür olup olamayacağımızı görmek için ana üssümüz dışındaki gezegenlerde yaşam arıyor. Mars uzun zamandır bunun mümkün olabileceği potansiyel bir aday olarak lanse edildi.
2028 civarında, NASA’nın Mars roketinin ve küçük Mars helikopterleri taşıyan bir Örnek Alma İniş Aracının Dünya’dan fırlatılması bekleniyor. İniş aracı, gezicinin yakınındaki bir kraterin yanına inecek ve Perseverance tarafından toplanan kayalar rokete yüklenecek. Tüm bu iddialarla birlikte “Uzay çağı başlıyor!” demek çok da yanlış olmayacak gibi görünüyor.
