Nostaljik ama şaşırtıcı bir deneyde, ChatGPT 1977 Atari 2600’e karşı bir satranç oyunu oynadı ve kötü bir şekilde kaybetti. Maç, yapay zekayla satranç oynayan makinelerin tarihi hakkında bir konuşma yapan Citrix mühendisi Robert Caruso tarafından ateşlendi. Caruso, Atari Satrancı oynamak için bir Stella emülatörü kullanarak ChatGPT oynamayı kabul etti. Sonrasında ortaya çıkan şey, zihinlerin çatışması değil, LLM eksikliklerinin bir gösterisiydi.
ChatGPT satranç karşılaşmasında zor anlar yaşadı
Orijinal Star Wars döneminin eski bir sekiz bitlik makinesi olan Atari, mütevazı imkânları dahilinde iyi oynuyordu; sadece bir hamle ötesini görebilen bir motor. Bu arada, ChatGPT zorlanıyor. Kaleleri fillerle karıştırıyor, taşların yerini takip edemiyor ve tekrar tekrar yasadışı veya mantıksız hamleler öneriyordu. Cebirsel notasyona geçildikten sonra bile doğru oynamıyordu.
Caruso, AI’ya temelleri öğretmek ve sayısız hatasını düzeltmek için 90 dakika harcadıktan sonra pes etti ve ChatGPT yenilgiyi kabul etti.
Bu yenilgi bize AI hakkında daha büyük bir şey anlatıyor: monolitik değil. Kuralları uygulamaktan ziyade metni tahmin etmek için eğitilen ChatGPT gibi LLM’ler, satranç gibi mantık ağırlıklı oyunlar için tasarlanmamıştır. Tahta durumunun tutarlı bir hafızasından yoksundurlar ve sembolik akıl yürütmede zorluk çekerler ve yapılandırılmış görevlerde halüsinasyonlara ve hatalara karşı hassastırlar. Buna karşılık, satranç motorları kaba kuvvet hesaplamaları, derin arama ağaçları ve doğruluk gerçekleştirmek için tasarlanmış çok özel sistemlerdir. Büyük ustaları öldürebilirler, ancak konuşamazlar.
Uyumsuzluk zekayla ilgili değil, amaçla ilgili. Yapay zeka tek bir zeka değil, her biri farklı güçlü yönlere sahip dar araçların bir koleksiyonu. Satrançta ChatGPT oyuncu değil, yorumcu gibi görev alıyor. Büyükusta David Bronstein’a göre, satrancın sanatı satrancın ne olduğunu düşünmektir. En azından, bu henüz chatbot’un erişebileceği bir şey değil.
