Her ne pahasına olursa olsun bulutta yerel geliştirmeyi sürdürmek veya taşınabilirlik elde etmek ve satıcı bağımlılığını önlemek için uygulama modernizasyonunun kullanılması pahalı kararlardır.
Uygulama modernizasyonu, işletmeleri çalıştıran mevcut uygulamaları ve veri kümelerini alır ve onları daha kullanışlı, üretken ve çekici hale getirir. Ancak bazı uygulama modernizasyonları, kullanıcılardan tepkiler alabiliyor.
Buluta geçiş yapan veya orada bir kez modernize edilen uygulamalar açısından yapılan en önemli üç uygulama modernleştirme hatasını şu şekilde sıralayabiliriz:
Yeterince yapmamak. Çoğu uygulama, yalnızca kaldırarak ve kaydırarak buluta geçer. Kuruluşlar, genel bulutta mevcut eski “olduğu gibi” platformları için bir analog bulur ve kodu ve verileri oraya taşır. Bu, genellikle, minimum düzeyde yaptığınız düşünülürse, buluta geçmenin en uygun maliyetli yolu olarak satılır. Sorunu karmaşıklaştıran bulut sağlayıcıları, geliri en kısa sürede elde etmek için genellikle bir kaldır ve değiştir yaklaşımını teşvik eder.
Modernizasyonunun sınırını bilmemek. Bu, yeterince yapmamak kadar büyük bir sorun değil, ama yine de bir sorun. Uygulama modernizasyonu yapanlar, net bir iş gerekçesi olmadığında bile mevcut bulut yerel geliştirme dinini tüm uygulamalara uygular. Hiçbir zaman gerçekten ulaşılması gerekmeyen bir hedefe ulaşmak için genellikle kapsayıcıları, mikro hizmetleri ve kapsayıcı düzenlemeyi kullanarak uygulamaların çoğunu veya tamamını tamamen yeniden oluşturuyorlar.
Taşınabilirliğe çok fazla odaklanmak ve kilitlenmekten kaçınmak. “Buluttan bağımsız” olmak, bugünlerde çok duyulan bir savaş çığlığı. İlke sağlam ancak insanlar bunun olmamasını sağlamak için cenneti ve dünyayı hareket ettirmeleri gerektiğini düşünüyor.
