Bir soda şişesinin köpürmesinden ilham alan bir karbon yakalama yöntemi, dünyanın en büyük kirleticilerinden bazılarının emisyonlarını yakalama maliyetini önemli ölçüde azaltabilir. Gazlı içeceklerden ilham alan teknoloji, ton başına sadece 26 dolara su kullanarak %99 CO2’yi hapsediyor.
Araştırmacılar, baca gazlarından atmosfere ulaşmadan önce karbondioksiti çekmek için yalnızca su ve basınca dayanan Basınç Kaynaklı Karbon Yakalama (PICC) adlı yeni bir teknik geliştirdiler. Bu yaklaşım, şampanyanın köpürmesini veya gazlı içeceklerin açıldığında cızırtılı ses çıkarmasını sağlayan aynı fiziksel olguyu kullanıyor. Yüksek basınç altında karbondioksit suda çözünür; basıncı azalttığınızda ise karbondioksit tekrar dışarı çıkar.
Karbon yakalama için gazlı içeceklerden ilham alındı
Teknolojinin ortak mucitleri Texas A&M Üniversitesi’nden Dr. Mark Holtzapple ve ExcelThermic Enterprises’dan Jonathan Feinstein, enerji santralleri, hidrojen üretim tesisleri, çelik yüksek fırınları, çimento fırınları ve çok çeşitli endüstriyel emisyon kaynakları için bu teknolojiyi lisanslamak üzere patent başvurusunda bulundular.
[bkz url= https://www.techinside.com/gunes-enerjili-otoparklar-icin-kelepce-gelistirildi]
Holtzapple, fosil yakıt yakımının küresel enerji sistemlerinde önemli bir rol oynamaya devam etmesi nedeniyle PICC’nin uzun süredir devam eden bir sorunu çözmeye yardımcı olabileceğini söyledi. Holtzapple: “Buluşumuz, insanlığın karşı karşıya olduğu en büyük zorluklardan birini ele almanın uygun maliyetli bir yolu. Baca gazından karbondioksiti yalnızca su ve basınç kullanarak yakalayabiliyoruz, bu da süreci basit, temiz ve rakip teknolojilere göre daha ucuz hale getiriyor” dedi.
Geleneksel sistemler, karbondioksitle bağlanan kimyasal aminlere dayanır. Bu kimyasallar pahalıdır, sert egzoz akışlarında bozunur ve genellikle yaklaşık %90 yakalama verimliliğine ulaşır. Holtzapple, özellikle endüstriler derin karbonsuzlaştırma hedeflerine doğru ilerlerken, emisyonların kalan %10’unun kaçmasına izin vermenin artık kabul edilemez olduğunu söyledi.
PICC, fiziksel emilim kullanarak bu sınırlamaların üstesinden geliyor. Süreç kimyasal bağlara dayanmadığı için, tıpkı bir kola veya bira şişesini açarken olduğu gibi, basınç düştüğünde çözünmüş karbondioksit sudan kolayca “fışkırır”. Sistemin çalışması için kömür, doğal gaz veya biyokütle yanmasıyla oluşan baca gazı, bir emilim kolonuna beslenmeden önce soğutulur ve sıkıştırılır. Soğuk su aşağı doğru akarken, yüksek basınçlı gaz, teması en üst düzeye çıkaran yapılardan yukarı doğru yükselir. Neredeyse temiz gaz yüzeye ulaştığında, son karbondioksit izleri de kolona giren tatlı suya karışır. Temizlenmiş gaz daha sonra atmosfere salınır.
Çözünmüş karbondioksitle yüklü su, giderek daha düşük basınçlarda çalışan kaplara akar. Her aşamada, daha fazla karbondioksit kabarcıklar halinde dışarı çıkar ve daha sonra yeraltı oluşumlarında kalıcı depolama için sıkıştırılabilir.









