Bilim insanları, 24 Eylül’de bir NASA uzay aracının Utah çölüne yakın geçişi sırasında bırakılan Bennu asteroitinden alınan örnekleri analiz ediyor. Tucson Arizona Üniversitesi’nden baş araştırmacı Dante Lauretta, Houston Johnson Uzay Merkezi’nde (JSC) gazetecilere bunların “bilimsel hazine” olduğunu söyledi.
NASA yöneticisi Bill Nelson, karbon açısından zengin asteroit parçalarının şimdiye kadar elde edilen en büyük mesafe olduğunu ve “bilim adamlarının gelecek nesiller için kendi gezegenimizdeki yaşamın kökenlerini araştırmasına yardımcı olacağını” söyledi.
Çığır açan bir NASA uzay aracı, evden 17 yıl uzakta kaldıktan sonra Dünya’ya dönüyor. NASA’nın STEREO (Güneş Karasal İlişkiler Gözlemevi) misyonunun yarısı olan STEREO-A, Florida’daki Cape Canaveral Hava Kuvvetleri İstasyonu’ndan 25 Ekim 2006’da fırlatılmasından…
Araştırmacılar ayrıca, üç yıl süren, yaklaşık 60 milyon kilometrelik bir yolculuğun ardından örnekleri Dünya’ya getiren misyonun, ilk tahminlerden çok daha başarılı olduğunu da duyurdu.
Misyonun asıl amacı, JSC’de görev için özel olarak inşa edilen yeni temiz odalarda küratörlük uzmanları tarafından incelenecek olan 60 g’dan biraz daha fazla asteroit malzemesi toplamaktı.
Ancak teneke kutu kapağı ilk açıldığında bilim insanları, toplayıcı başlığının, teneke kutu kapağının ve tabanının dışını kaplayan “bonus asteroit malzemesi” keşfettiler. NASA’nın söylediğine göre o kadar fazla ekstra malzeme vardı ki, bu durum birincil numunenin toplanması ve saklanması ile ilgili ayrıntılı süreci geciktiriyordu.
Lauretta, basın toplantısında odanın dış kenarına siyah toz ve parçacıkların dağıldığını söyleyerek, “Yavaş ve titiz bir şekilde ilerliyor.” dedi. “Bu zaten bilimsel bir hazinedir.”.
Şimdiye kadar taramalı elektron mikroskobu ile görüntüleme, kızılötesi ölçümler, X-ışını kırınımı ve kimyasal element analizini içeren yalnızca “hızlı bakış” analizi gerçekleştirildi.
NASA, parçacıklardan birinin üç boyutlu bilgisayar modelini oluşturmak için X-ışını bilgisayarlı tomografinin de kullanıldığını belirterek, parçacıkların çeşitli iç kısımlarını vurguladı. Örnekte bol miktarda karbon ve su olduğuna dair kanıt sağlayan da bu ilk bakıştı.
Nelson, bugüne kadar yapılan araştırmanın yalnızca bir ön değerlendirme sağladığını ve asıl çalışmanın başlamak üzere olduğunu vurguladı.
“NASA’da yaptığımız neredeyse her şey, kim olduğumuz ve nereden geldiğimizle ilgili soruları yanıtlamayı amaçlıyor. Osiris-Rex gibi görevler, Dünya’yı tehdit edebilecek asteroitler hakkındaki anlayışımızı geliştirecek ve bize ötesinde ne olduğuna dair bir fikir verecek.” dedi.
İncelemeler onlarca yıl sürecek!
NASA’nın açıklamaya eşlik eden basın açıklamasına göre, asteroitten gelen kayalar ve tozlar “on yıllar boyunca” incelenecek. Açıklamada, “Güneş sistemimizin nasıl oluştuğuna, yaşamın öncül malzemelerinin Dünya’ya nasıl ekilmiş olabileceğine ve ana gezegenimizle asteroit çarpışmalarını önlemek için ne gibi önlemlerin alınması gerektiğine dair bilgiler sunacakları” belirtildi.
Lauretta, “Karbon açısından zengin malzemenin bolluğu ve su taşıyan kil minerallerinin bol miktarda bulunması, kozmik buzdağının sadece görünen kısmı.” dedi.
“Yıllarca süren özverili işbirliği ve en ileri bilim sayesinde mümkün olan bu keşifler, bizi yalnızca göksel mahallemizi değil aynı zamanda yaşamın başlangıç potansiyelini de anlama yolculuğuna itiyor. Bennu’dan gelen her açıklamayla kozmik mirasımızın gizemlerini çözmeye daha da yaklaşıyoruz.”
Önümüzdeki iki yıl boyunca bilim insanları örnekleri “karakterize etmeye” devam edecek. Bunların en az %70’i, ABD’li ve dünya çapındaki uzmanların yapacağı daha ileri araştırmalar için JSC’de kalacak. Ek örnekler halka açık olarak sergilenmek üzere Smithsonian Enstitüsü’ne, Houston Uzay Merkezi’ne ve Arizona Üniversitesi’ne ödünç verilecek.
Bu arada, NASA’nın Greenbelt, Maryland’deki Goddard Uzay Uçuş Merkezi tarafından yönetilen Osiris-Rex misyonu devam ediyor. NASA uzay aracı, Bennu örneklerini bıraktıktan sonra, 2029 yılında Dünya’ya en yakın yaklaşacağı sırada asteroit Apophis ile karşılaşmaya yönelik mücadelesine yeniden başladı.
Apophis’in 2068’de Dünya için bir tehdit oluşturduğu düşünülüyordu ancak iki yıl önce Avrupa Uzay Ajansı’nın “risk listesinden” çıkarıldı.
