ABD mahkemesi kurallarına göre polisler şüpheliyi parmak iziyle telefonun kilidini açmaya zorlayabilecek. Federal temyiz mahkemesi dün, ABD Anayasası’nın kendi aleyhine suçlamaya karşı Beşinci Değişiklik korumasının, polis memurlarının bir şüpheliyi parmak izi taramasıyla bir telefonun kilidini açmaya zorlamasını yasaklamadığına karar verdi. Karar, bir elektronik cihazın kilidini açmak için biyometrinin kullanıldığı tüm davalar için geçerli değil ancak yasanın henüz çözülmemiş bir alanında önemli bir karar oldu.
Parmak izi kilidi için yeni karar
Amerika Birleşik Devletleri, Jeremy Travis Payne davasında verilen kararda, ABD 9. Dairesi Temyiz Mahkemesinin “Payne’in telefonunun kilidini açmak için başparmağını zorunlu olarak kullanmasının tanıklık olup olmadığı” sorusuyla boğuşması gerektiği belirtildi. Bugüne kadar ne Yüksek Mahkeme ne de kardeş devrelerimizden herhangi biri, bir elektronik cihazın kilidini açmak için biyometrinin zorunlu kullanımının tanıklık niteliğinde olup olmadığına değinmedi.
9. Daire’deki üç yargıçtan oluşan bir heyet oybirliğiyle Payne aleyhine karar vererek, ABD Bölge Mahkemesinin Payne’in delilleri gizleme talebini reddettiğini doğruladı. Payne, Kaliforniya Otoyol Devriyesi (CHP) tarafından 2021’de trafiğin durdurulmasının ardından tutuklanan ve fentanil, florofentanil ve kokain dağıtma niyetiyle bulundurmakla suçlanan Kaliforniya şartlı tahliyeli bir kişiydi.
Bölge Mahkemesinde bir CHP memurunun “telefonun kilidini açmak için Payne’in başparmağını zorla kullanıp kullanmadığı” konusunda bir tartışma çıktı. Ancak Payne’in temyizi açısından, hükümet “sanığın gerçeklere ilişkin versiyonunu, yani ‘sanığın parmak izinin mecburi olduğu’nu kabul etti.
Kararda, Payne’in Beşinci Değişiklik iddiasının “tamamen başparmağını kullanmasının, kendisini suçlamama ayrıcalığından faydalanabilmesi için memurlarla belirli gerçekleri dolaylı olarak ilişkilendirip ilişkilendirmediğine dayandığı” belirtildi. Yargıçlar; “Payne’in telefonunun kilidini açmak için başparmağını zorunlu olarak kullanmasının (memurlar için zaten tanımlamıştı) herhangi bir bilişsel çaba gerektirmediği ve bunu kesinlikle rezervasyon sırasında alınan kan alımı veya parmak izi ile aynı kategoriye yerleştirdiği” gerekçesiyle iddiasını reddetti.
Payne, “elektronik bir cihazı açmak için biyometri kullanımının, bir kasanın fiziksel anahtarını sağlamaya benzediğini” kabul etti. Ancak mahkeme, “aynı anda içeriğin sahipliğini ve kimlik doğrulamasını doğruladığı” için bunun yine de bir tanıklık eylemi olduğunu savundu. Temyiz mahkemesi, ABD hükümetini ilgilendiren davalarda iki Yüksek Mahkeme kararına atıfta bulundu. 1988’deki Doe – Amerika Birleşik Devletleri davasında hükümet , bir kişiyi, hükümetin zaten bildiği hesaplarla ilgili banka kayıtlarının ifşa edilmesine izin veren formları imzalamaya zorladı.
