Araştırmacılar, sürücüsüz arabaların “ahlaki” kararlar almasına yardımcı olan yeni bir tekniği doğruladılar. Sürücüsüz araçlar ahlaki kararlar alırken, yöntemin deneklerle çeşitli trafik senaryoları paylaşılarak ve ardından deneklerin her senaryoda gerçekleşen olayların ahlaki olarak kabul edilebilirliği ve çeşitli yönleri hakkında bir dizi soruya cevap vermesi sağlanarak, insanların sürüş kararlarının ahlaki olup olmadığını nasıl değerlendirdiklerini test ediyor.
Sürücüsüz araçlar ahlaki kararlar konusunda yeni bir teknikle değerlendiriliyor
North Carolina Eyalet Üniversitesi’ndeki araştırmacılar tarafından geliştirilen teknik, insanların ahlaki bir yargıya varırken üç şeyi hesaba kattığını varsayan Agent Deed Consequence modeline dayanmaktadır: bir şey yapan kişinin karakteri veya niyeti olan etken; yapılan eylem veya yapılan şey; ve eylemden kaynaklanan sonuç veya çıktı. Sürücüsüz araçlar için bu üç faktör, ahlaki kararlar almanın temel taşlarından biridir.
Çalışmanın ilgili yazarı ve North Carolina Eyalet Üniversitesi’ndeki Bilim, Teknoloji ve Toplum programında profesör olan Veljko Dubljevic: “Çok az insan yolda kaza yapmayı veya başkalarına zarar vermeyi hedefler. Kazalar genellikle hız sınırını beş mil aşmak veya dur işaretinde durmak gibi düşük riskli kararlardan kaynaklanır. Bu kararları nasıl alırız? Ve direksiyon başındayken ahlaki bir karar neyi oluşturur? Bununla ilgili ölçülebilir veriler toplamanın bir yolunu bulmamız gerekiyordu çünkü otonom araçları ahlaki kararlar alabilecek şekilde eğitmek istiyorsak bu tür veriler gereklidir” diyor. Sürücüsüz araçlar ahlaki kararlar verebilmesi için bu verilere ihtiyaç vardır.
Araştırmacılar, bu doğrulama çalışması için felsefede ileri derecelere sahip 274 çalışma katılımcısını işe aldılar. Sürücüsüz araçlar ahlaki kararlar alırken, araştırmacılar, çalışma katılımcılarıyla sürüş senaryolarını paylaştılar ve onlara sürücülerin her senaryoda verdiği kararların ahlaki olup olmadığını sordular. Araştırmacılar ayrıca, bir basın bültenine göre, çalışma katılımcılarının etik çerçevelerini değerlendirmek için doğrulanmış bir ölçüt kullandılar.
Çalışma, otonom araçlar (AV’ler) bağlamında trafik karar alma sürecinin etik etkilerini ele alıyor. Araştırmacılar, mevcut araştırmaların çoğunun tramvay problemiyle örneklendirilenler gibi yüksek riskli ahlaki ikilemlere odaklanmış olmasına rağmen, sıradan, düşük riskli kararlarla karakterize edilen günlük trafik durumlarının yeterince araştırılmadığını belirttiler.
